زغال فشرده کبابی و خصوصیات آن
آیازغالهای فشرده شیمیائی هستند
خیر، متاسفانه این باور غلط از آنجا در ذهن بعضی از مصرف کنندگان شکل گرفته که، اولا طرز تهیه زغال فشرده را نمی دانند و دوما چون در قبل از انقلاب یکنوع زغال فشرده به نام جکسون، ازآمریکا وارد و در داروخانه ها بهمراه تریاک، بفروش می رسید. که متاسفانه این زغال جکسون از چسب شیمیایی استفاده می کرد. لذا خیلیها فکر میکنند، زغالهای فشرده فعلی هم به همان شکل تولید میشود. درحالیکه ،به گواهی آزمایشگاه miهلند،زغالهای فشرده شرکت زغال قالب فاقد هرگونه مواد شیمیائی بوده و صرفا ازچسب گیاهی استفاده می نماید.
آیا زغالهای فشرده باعث سر درد میشوند؟
هر زغالی بعلت متصاعد کردن گاز کربنیک می تواند باعث سردرد شود. لکن اگر اجازه بدهیم زغال کاملا سرخ شده و سپس استفاده نمائیم، هیچگونه عوارضی نخواهد داشت.
توجه داشته باشید که زغال طبیعی، بعلت متخلخل بودن و روزنه های میکروسکپی زیادی که دارد، سریع تر سرخ شده وگازکربن آن خارج می شود. اما زغالهای فشرده متخلخل نیست و بعلت فشردگی زیاد، روزنه های آن بسته شده است. لذا زمان بیشتری طول می کشد تا کاملا سرخ شده و گازهای آن خارج شوند. بعضی از مصرف کنندگان بادیدن ظاهر کاملا سرخ زغال فشرده، بلافاصله آنرا مورد استفاده قرار می دهند. درحالیکه مغز زغال هنوز خام بوده وگاز آن کاملا خارج نشده است. بدین خاطر اگر این زغال نیمه سرخ را خصوصا درقلیان مورد استفاده قراربدهیم، با اینکه ظاهر سرخی دارد، اما درحین استفاده، کم کم مغز آن شروع به سوختن کرده و درنتیجه گاز کربن از آن متصاعد میگردد. این گاز به همراه دودقلیان وارد ریه شده وباعث سردرد می گردد.
لطفا قبل از استفاده از هرزغالی،خصوصا زغالهای فشرده،بگذارید تا کاملا تمامی آن سرخ شود،سپس استفاده نمائید
بهترین راه سرخ کردن زغال چیست؟
هرچه زغال به آرامی سرخ شود، بهتراست. زیرا اگر یکمرتبه به زغال حرارت بالا بدهیم، مثل وقتهایی که زغال را روی شعله زیاد گاز میگذاریم. باعث واردشدن شوک به زغال می شویم، درنتیجه احتمال ترک خوردن زغال بیشتر میشود. بخاطر همین موضوع، قلیان کشهای حرفه ای زغال خام را کنار قطعه ای زغال روشن گذاشته روی آن خاکستر می ریزند، تا زغال به اصطلاح قدیمیها،به آرامی پخته شود.
چرا زغالهای فشرده هنگام روشن شدن، بوی نامطبوعی دارند؟
به دوعلت،
اولا یک قطعه زغال فشرده، بیش از سه برابر زغال هم اندازه اش وزن داشته وبه همین خاطر دوام بیشتری دارد. درنتیجه گاز بیشتری هم دردرونش مخفی است.
دوما برای تهیه زغال فشرده علاوه برپرس کردن و فشردگی، کمی چسب گیاهی به آن اضافه میشود. این چسب گیاهی هیچ ضرری ندارد، اما از سوختنش بوی ناخوشایندی متصاعد می شود. شما میدانید که در تهیه شیرینی هم از چسبهای گیاهی استفاده میشود. اما اگر همانها رابسوزانید، بوی ناخوشایندی میدهد.
در بازدیدی که ازکارخانجات تولید زغال در چین داشتیم، متوجه شدیم که آنها از لعاب برنج برای چسباندن زغال استفاده میکنند و یادربعضی ازکشورها از صمغ درختان، اینها همه گیاهی بوده و هیچگونه ضرری ندارد.
کافیست که اجازه بدهیدتا زغال کاملا سرخ شود، درآنصورت بوی مذکور بکلی ازبین خواهد رفت. اگر همان زغال را پس از استفاده خاموش کرده ودوباره روشن کنید، دیگر هیچ بویی نخواهد داشت.
نکته مهم آنکه زغالهای بهسوز برخلاف سایر زغالهای فشرده هیچگونه بویی ندارند.زیرا برای تهیه آنها نیاز به چسب اضافی نیست، چون اول چوبها بشدت پرس میشوند، درنتیجه چسب موجود در درون چوب ،باعث چسبندگی خرده چوبها به یکدیگر شده وبعد این قطعات پرس شده تبدیل به زغال میشوند. لذا چسب مذکور دراین مرحله سوخته وبوی آن ازبین میرود.
اما در زغالهای فشرده دیگر، مثل پیک نیکی، کوهنوردی، قلیانی وغیره، اول خرده چوبها تبدیل به زغال شده و بعد باکمک پرس و چسب گیاهی محکم میگردند. بدین خاطر هنگام روشن کردن آن کمی بو ازآن متصاعد میشود که البته پس از چند دقیقه با سرخ شدن زغال ازبین می رود.